Wat leuk! Er gaat een extra bemanningslid mee. Welkom Ruud! That makes five. Ruud komt een dag na ons aan boord. De plannen zijn dat we dan direct richting Philipsburg varen om nog net het staartje van het Caribische Carnaval mee te kunnen maken. Dat klinkt goed. We zijn wel in voor een feestje!
De tijd vliegt, het vertrek komt nu wel heel erg dichtbij.
De 'Captains Letter' van (juist) de captain is ontvangen. Een zelf vervaardigd enigszins officieel uitziend document, bedoeld om achterdochtige douanebeambten op St. Maarten tevreden te stellen. Nee, we verblijven niet in een hotel. Ja, we zijn 'crewmember' op een boot die geankerd ligt op zee. En nee (maar dat zeggen we nog niet) we komen voor de terugreis niet opdagen.
Dat is ook zoiets raars. Een enkele reis van de KLM naar St. Maarten is ongeveer anderhalf maal duurder dan een retour. Dus, wat doe je dan? Je boekt een retour en vliegt niet terug. Jammergenoeg staan de tickets op naam en kan je ze niet weggeven of verkopen. Even het vliegveld bellen dat je niet komt en daarna kan je ze in de vuilnisbak gooien. Rare regeling. Dat gaat ons 'zunige' Hollanders wel aan het hart.
Voor die niet gebruikte retour krijg je natuurlijk wel waar voor je geld. St. Maarten staat niet voor niets in de top 10 van 's werelds meest spectaculaire vliegvelden. De vliegtuigen scheren zo laag over het strand dat de badgasten, inclusief parasols, soms de zee in worden geblazen. Het landingsgestel blijft bijna in de hekken hangen.
Toen we vorig jaar op St. Maarten waren, hebben we dat al uitgebreid mogen ervaren. Je hebt echt de neiging om te bukken, zo laag komen die machines over. Niet mijn hobby om dit soort stunts uit te halen. Maar ja, het kan even niet anders. Maar weer duimen dat het ook dit keer goed gaat.
Doordat de start- en landingsbaan zo kort is (aan het ene uiteinde zee, aan het andere bergen), krijg je bij vertrek van het eiland dan wel weer een 'gratis' uitstapje naar Curaçao. Een groot vliegtuig kan niet voldoende kerosine innemen om in één keer de oceaan over te kunnen vliegen. Als hij dat wel zou doen, zou hij te zwaar zijn en niet tijdig kunnen opstijgen.
Er wordt net voldoende getankt om Curaçao te bereiken; een omweg van bijna (2x) 1000 km. Daar wordt een tussenstop gemaakt, mag je even luchten, worden ondertussen de tanks volgepropt en dan pas begint de tocht over de oceaan.
Van de ZEEVONK hoorden we dat het verzoek is gedaan om de blog ook in het Engels te schrijven. Dan kunnen ook de internationale vrienden meelezen. We zullen er even over denken!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten