We worden 's morgens wakker van de kletterende regen op het dak. Het blijft
ook nog wel even regenen. Wat een verschil met de andere dagen. Het lijkt wel
of we in een moesson zijn beland.
We worden lui van het nietsdoen en missen daardoor bijna de uitzending van
het netje. Uit de verhalen van de andere Henk blijkt, dat hij weinig wind heeft
en voor een paar uur zijn motor gaat bijzetten. Een andere zeiler waarschuwt
voor verontreinigd water. Hij heeft op St. Maarten zijn tank(s) volgegooid en
zijn maagdarmkanaal is daar niet onverdeeld gelukkig mee. Hij moet nu voor
gebruik eerst alle water koken. Gelukkig maken wij van zeewater ons eigen
zoetwater en hebben wij daar geen last van.
Joke bakt voor het eerst sinds lange tijd weer haar eigen brood (hoe ging
het ook alweer...). We kijken met spanning toe of het deeg onder de theedoek
wil rijzen. Niet veel later komen er heerlijke luchtjes vanuit de oven de kuip
ingewaaid. Hmm, de geur van vers brood: daar kan niets tegenop!
Omdat het 's morgens weer windstil is, zijn we wat aan het lezen en aan het
puzzelen. Gelukkig hebben we ook altijd het internet nog. Zoon Michiel is jarig
en via Facebook kunnen we hem feliciteren, een fijne dag wensen en even met hem
chatten.
Joke en Bob buigen zich over het stuurboord voorraam dat blijft lekken. Het
is aan alle kanten dichtgekit en afgeplakt, maar er blijft toch water doorheen
sijpelen. Het is nu duidelijk te zien dat het door de temperatuurverschillen
moet komen. De verschillende materialen op elkaar zetten uit en krimpen in en
veroorzaken zo lekkende scheurtjes. Voordat we het weten is het 12 uur.
Het wordt wat droger en om half 1 gaan we het weer proberen. Wij blijven in
de buurt varen voor het geval het apparaat nog steeds niet werkt. En weer
draaien we allerlei bochtjes en cruisen we heen en weer. Een geluk dat er geen
ander scheepvaartverkeer is. Maar nee, het zit niet mee. Het probleem blijkt
nog steeds niet opgelost. Om kwart voor drie laten we het anker vallen in
Orient Bay; aan de overkant van waar we de laatste dagen lagen. Als het moet,
kunnen we hier de vaste wal op en eventueel hulptroepen en extra materiaal aan
laten rukken.
 |
| Met paddleboards over het rif |
Tot mijn grote verbazing ankeren we vlakbij twee mij wel bekende Nederlandse
boten, de ' North Wind' van Shelley en de 'Colombe' van Simon. Lange tijd heb
ik via haar blog (northwind.nl)
de reis van Shelley en Simon gevolgd. Niet wetende en nooit kunnen denken dat
ik ze ooit nog eens in levende lijve zou tegenkomen. De (zeilers-)wereld is
maar klein.
 |
| De 'North Wind' van Shelley |
 |
| De 'Colombe' van Simon |
De mannen geven niet op en zijn de hele middag aan het prutsen. Hun geduld
is eindeloos. Ik had allang het bijltje erbij neer gegooid. Het blijkt nu dat
de roerstandaangevers misschien het probleem veroorzaken. Dat zijn er twee bij
deze catamaran, dus dubbele kansen. Ze worden losgehaald en hun binnenste wordt
ontleed. Uiterst dunne draadjes blijken los te zitten en gecorrodeerd te zijn.
Dat is helaas geen ongewoon fenomeen op een boot. Elektronica en zout water
gaan nu eenmaal niet goed samen. Er wordt geschuurd, gesoldeerd en gemonteerd.
Tot laat in de avond zijn de mannen bezig. De kuip verandert langzamerhand in
een mini scheepswerkplaats. Alle mogelijke gereedschap, reserve onderdelen en
elektrische schema's worden uit de kast getrokken. Grote spot erop (het is hier
al vroeg donker) en zo vermaken zij zich wel.
 |
| solderen van de (ka)potmeter |
 |
| werkblad |
De voldoening is groot als na vele uren werk de roeraangevers het weer
lijken te doen. Nu moeten we morgen in de praktijk nog zien of dat werkelijk de
oorzaak van het probleem is geweest. Dat zou mooi zijn, heel mooi. En dan nog
de wind waar we op zitten te wachten...
De dames houden alweer een rustige middag. Wij kunnen de heren niet meer
helpen dan nu en dan voor een opbeurend woord en hun (welverdiende) natje en
droogje te zorgen.
Ik houd 's avonds voor het eerst deze reis de hele nacht de ventilator
boven ons bed aan. Het is warm binnen en door de vele buien moeten de luiken
dicht blijven. Normaal staan er zoveel mogelijk deuren en luiken de hele nacht
tegen elkaar open zodat er een bescheiden windje door de boot waait en het lekker
doortocht. Dat gaat met deze regen nu even niet lukken. Ondanks het gekletter
van de regen en het gebrom van de ventilator, val ik als een blok in slaap.
ENGLISH:
The men were kept busy all day, working on the
hydraulic system. Another test sail, resulting in the decision to anchor in a
more civilized bay than uninhabited Tintamarre: Orient Bay in case we need help
from someone with more experience/knowledge than the 5 of us together. Our
nearest neighbours are Shelley on "Northwind" and Simon on
"Colombe". Henk hammering to get parts apart, Ruud soldering loose
ends, and Bob as general overseer. Anita and I supplied food and drinks.
A strong work lamp made work possible until dinner, and the result was
that it the rudder angle indicators SEEMED to work...
Terrible rain again during the night and early morning.
After breakfast Simon came by to show off the kayak he had built himself
on his foredeck. We had admired his work several weeks ago in the Simpson
lagoon. It is a real beauty, cedar plank, about 6 kilos. Simon is considering
building them for others (www.sailingcolombe.nl)
We lured him on board for coffee, and he is now
reading the manuals and trying to figure out our problem. All help is welcome,
we want to sail!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten