35. Dag 16

*English below*

De schipper bedenkt hardop wat hij nou met al die reserve jerrycans met dieselolie moet doen. Tot nu toe hebben we nog bijna niets van de gewone voorraad verbruikt, laat staan dat we extra nodig hebben gehad. Er staan acht jerrycans van ruim 22 liter elk in het bakboord gangboord aan de zeereling vastgeknoopt. Het antwoord komt snel en vanzelf: de wind houdt ermee op. Van 12 tot 18 uur staat constant een van de motoren bij. Het waait net genoeg om de zeilen een beetje vol te houden, maar ook niet meer dan dat. Met wat motorische ondersteuning klimmen we iets makkelijker uit een golfdal en houden we ook nog een beetje de vaart erin.

In het stuurboord gangboord staan vijf jerrycans van 20 liter elk, gevuld met zoet water; voor het geval de watermaker ermee stopt. Gelukkig hebben we ze nog niet nodig gehad.

reserve diesel

We zien regelmatig een of enkele dolfijnen achter ons, maar helaas hebben we niet meer een vrolijk  groepje getroffen dat besluit dat wij een leuke show waard zijn. Van de belofte van de schipperse dat ze vandaag toch echt de langverwachte grote vis gaat vangen, komt helaas niets terecht. Ons zielige vliegende visje dat als aas dient, blijft de hele dag aan de haak zitten. Geen enkele vis neemt zelfs maar de moeite om er even aan te snuffelen. Bij het binnenhalen van de lijn blijkt wel dat er iets anders gevangen is. Om het lood en het nepaas zitten tentakels van een oorlogsschip gewikkeld. Heel voorzichtig worden de taaie, slijmerige draden eraf gepeld want zelfs nadat het beestje is overleden, blijven de slierten nog een tijdje gif afgeven.

Het is een prachtige dag. We genieten van een heerlijk zonnetje en een aangename temperatuur. Er wordt weer volop geluierd. Joke vindt nog een lekker recept en maakt voor ons een Caribische afscheids cocktail klaar. O zo lekker, maar o zo sterk...

We kunnen onze avondmaaltijd zelfs buiten verorberen. Omdat we naar het oosten varen, gaat de zon recht achter ons onder. Zo kunnen we in de kuip, onder het genot van een laatste bakje koffie, tot op het laatste moment van een mooie zonsondergang genieten. Vriendin Venus is weer als eerste van de partij. Sinds gisteren wordt ze vergezeld van een heel klein sikkeltje maan. Het is duidelijk merkbaar dat de duisternis niet meer zo abrupt invalt als in de tropen.

's Avonds kunnen we nog een beetje zeilen, maar gedurende de nacht moeten toch weer de motoren bij.  Vanmorgen zijn we het punt gepasseerd dat we minder dan 400 mijl hebben te gaan. Voor ons klinkt dat als een kippenendje vergeleken met wat we afgelegd hebben (ruim 1800). Toch is het nog tweemaal de oversteek Nederland-Engeland. Zo verleg je voortdurend je grenzen.

We moteren  verder onder een strakblauwe hemel, in een rustige, lange deining en met een lekkere temperatuur.  En wat doe je dan? Juist, in de zon liggen en nog even genieten. Het begint iets 'drukker' te worden om ons heen. We hebben vandaag 'al' twee schepen (op grote afstand) en een vliegtuig gezien: we komen dichterbij de bewoonde wereld. We roepen via de marifoon het zeilschip op. Het wordt bemand door een nurkse Noor. Hij heeft geen enkele behoefte aan een praatje en wenst ons een 'goede reis'.  Morgen schijnt het hard te gaan waaien. We zijn benieuwd. Hopelijk komt de wind uit de goede richting en worden we niet langs de Azoren geblazen, anders komen we op de Kaapverdische Eilanden tercht.

De klok gaat vandaag weer een uur vooruit. Dan hebben we ondertussen drie uur goedgemaakt. Het laatste uurtje passen we aan bij aankomst op Horta. Het is op de Azoren dan nog twee uur vroeger dan in Nederland.

Afgelegde dagafstand in 24 uur: 117,7 mijl

Positie na 24 uur: 36.45 N en 35.59 W

ENGLISH

Thursday, May 24, Day 16

Nico's ("NIX") prediction that the wind would be non-existent from yesterday on, unfortunately proved correct. We need one of the two outboard diesel engines to keep up a minimal speed of 4-5 knots, and it makes it easier to keep wind (our own, made by our ship's speed) in the three sails. After all, we carry an extra 8 jerrycans of 22 liters each fastened to the port sea railing, and what better use for them than to bring us closer to the Azores? We also use diesel for the generator, a few hours a day during cooking or after the radar has been on all night.

Today we will put our clocks forward again one hour, and the last correction will be on Horta to have the local time zone.

The sun is very warm, and cooling wind is absent, so no sweaters today. Henk took a shower outside, from the rainwater tank, but he won't  recommend it to the others: too cold! I concocted a last Caribbean cocktail to warm up again.

The fish are not hungry enough to bite our chicken skin on the lures (I wrote octopus yesterday but they are fake squid), although my last new purple one with feathers I bought on St Maarten disappeared, some marlin or so is now celebrating a belated Carnival... And a bluish tentacle of a Portuguese Man-O-war was wound around the line, fortunately I saw it in time not to be hurt.

A few miles ahead of us is a sailing-boat, I called him on the VHF. From his accent I gathered he was Swedish but he was Norwegian, sorry. He wished us a good voyage.

This morning we passed the 400 miles-to-go line. On the whole I think the crossing is going fine, the storm we had and the high waves, I took for granted before we set out. Last night just before sunset we spotted three dolphins, just for a short moment. It gave me inspiration to write a Haiku:

Dolphins black crescents

Playing hide-an seek in the

golden-waved evening sun

Our position at 12 UTC: 36.45 N and 35.59 W

The distance of the last 24 hours: 117.7 nautical miles