19. Eureka?

*English below*

Het lijkt vroeg in de morgen even wat zonniger, maar weldra komen er alweer nieuwe tropische buien uit de lucht vallen.

Simon komt zijn zelfontworpen en op zijn voordekje gebouwde kano even showen. Joke vraagt of hij zin heeft in koffie en of hij misschien verstand heeft van onwillige stuurautomaten. Op beide vragen wordt bevestigend geantwoord en Simon klimt aan boord.

Simon met zelfgebouwde kano

Ik ga ondertussen even kennismaken met Shelley en breng haar een gesealde print van een tekst die ik wel heel toepasselijk voor haar vind. Bovendien heb ik nog een spannende thriller liggen die ze  van mij mag hebben. Het water valt nog steeds met bakken uit de hemel en arme Shelley zit weggedoken onder haar regen-/zonnetentje te schuilen. Ik vermoed dat het  wachtwoord van ons internet op dit moment ook heel welkom is: dan kan ze mooi wat internetten, contact maken met thuis en achterstallige mail binnenhalen.

In de loop van de ochtend komt de Angelique geheel onverwacht ook aan. Op weg naar Tintamarre zien ze ons van verre hier liggen en besluiten eerst maar even deze baai aan te doen. Een hele Hollandse kolonie heeft zich ondertussen verzameld.

De dames worden een beetje lacherig van al dat gepruts. Zo heet het potmetertje voortaan het ka-potmetertje. Veel zeezeilers bedenken een naam voor hun (windvaan)zelfstuurinrichting. Die van ons het vanaf nu DHZ of DHLZ (Doe Het Zelf of Doe Het Lekker Zelf), daar zijn we het nog niet helemaal over eens...

De heren zijn nog de hele middag bezig, maar uiteindelijk hebben ze een tussenoplossing gevonden. Vraag me niet hoe of wat. We zullen het morgen beleven, of dit werkelijk het eureka-moment is. Morgen komt ook eindelijk de wind terug, dus dinsdag zal het dan gaan gebeuren. Dat is nog op tijd, want we verwachten met de huidige wind geen drie weken nodig te hebben. Dus collega’s van het werk: wanhoop niet, we komen er beslist aan! (We zeggen alleen niet wanneer.)

Als de regen even wat minder is, komt Shelley nog even buurten en er worden tijdschriften en speelfilms uitgewisseld. At, Dia en Simon komen later ook nog borrelen en gezamenlijk zitten we lekker in het windje, op het voordek, aan onze glaasjes te nippen. Daar Joke haar voorraden voor onderweg liever niet wil aanspreken, krijgen we van allerlei alcoholische restjes een cocktail geserveerd. Joke is heel enthousiast aan het mengen en aan het shaken geslagen. Ik weet niet wat ze er allemaal in gedaan heeft, maar sterk is het zeker...!

Het is al donker (en laat) voordat de drank gezakt is. Niemand heeft meer zin om te koken en gezamenlijk motoren we naar de kant, naar Club Orient. Een naturistenresort waar we desalniettemin welkom zijn, want At gaat in zijn blootje. Dat zit wel gezellig zo tussen al die blote billen en borsten. Bob wil nog een foto maken van ons gezelschap aan tafel, maar wordt daar (te laat) voor op zijn vingers getikt. Alsof hij stiekem de borsten van een paar verlepte Amerikaanse 65+ dames zou willen fotograferen...Bob toch, foei! Lachen. Het wordt een gezellige afsluiting van wat we hopen dat de laatste dag is hier.

de 'verboden' foto

ENGLISH:

Not much to report, really. It was a nice day yesterday, we were very active both for maintenance and socially. Simon (Colombe) turned out to be a specialist , result of this is a hydraulic system that very likely works (we’ll test it today,Tuesday May 8)!

Shelley (North Wind) came for an ice cream, she brought some good magazines. I gave her lots of new films (thanks to NIX). Later Simon and At and Dia (Angelique 2) came for drinks. As I did not want to diminish our wine cellar too much (we all seem to like the white best) I concocted some cocktails, with vodka, tequila and passionfruit juice. It worked, for after that nobody wanted to cook so we all left for the Papagayo restaurant of Orient bay resort. Live music but not very lively, hardly any other diners.

Bob, Henk and I joined forced and cleaned the bottom(s) of Zeevonk for the last time, she’s smooth as a baby or should I say like a dolphin? Let’s hope she’ll make good speed and get us to the Azores in time for Bob and Anita to go back to work...!