38. Dag 19

*English below*

Het blijft tot een uur of zeven ‘s avonds waaien met een dikke windkracht 7. De golven zijn enorm. Ze rollen ons achterop en nu en dan komen ze boven het dak van de boot uit. En, het regent... We zitten de hele dag binnen met de deur dicht. We hadden ons wel een ander welkom op de Azoren gedacht. Iets met terrasjes en ijsjes, korte broeken en zonnebrillen.

Als de wind een beetje gaat liggen, wordt het langzaam ook droog. De deur kan weer open en we halen een frisse hap lucht. De golven vlakken wat af en dat belooft in elk geval een wat rustiger nacht.

De nacht wordt nog veel rustiger dan we van tevoren denken. Als de wind steeds meer wegvalt en de schipper de motoren wil starten, doen ze het niet...Het is wel heel toevallig dat ze allebei tegelijk weigeren. De drie technische mannen aan boord breken hun hoofd over de oorzaak. Van alles wordt geprobeerd maar het probleem wordt niet gevonden. Wel sterk dat Hitchhike Heidi hetzelfde euvel heeft. Dit is dikke pech, hele dikke pech, want de wind valt in de nacht helemaal weg. Uiteindelijk zeilen we met 0,7 knopen door de nacht... Nou ja, zeilen, dat is dus eigenlijk stilliggen. Frustrerend als je zo dichtbij je doel bent en je er niet kan komen. Na zonsopgang komt er gelukkig  weer wat wind. Er is dan nog een mijltje of 42 te gaan. De motoren worden weer getest, maar ze geven nog steeds niet thuis.

Van de Hitchhike Heidi horen we dat ze vannacht zijn aangevaren door een walvis. De boeg ging onder en de boot lag in een klap stil. Hun Aqua Gen, die voor de stroomvoorziening zorgt, is verdwenen. Achteraf is ons, gelukkig in mindere mate, waarschijnlijk hetzelfde overkomen. Wij varen vlakbij ze in de buurt en Henk en Joke hebben elk vannacht een ander soort klap dan normaal  gehoord.  Alsof de walvis misschien met zijn rug tegen ons heeft aangeschurkt. Had hij jeuk of wilde hij de propellor van de Hitchhike Heidi van zijn rug kwijt?

Om kwart voor twaalf hebben we voor het eerst land in zicht. Het zonnetje komt heel voorzichtig door, er zwemmen een paar dolfijnen rond de boot en gelukkig waait het nog steeds. Alleen maar positieve dingen.

Land in zicht! Vulkaan Pico in nevelen gehuld

Als ik buiten naar de contouren van Faial sta te kijken, heb ik lekkere koude handjes:  het is 16 graden in de wind. Als we er nog een dag langer over hadden gedaan, had ik de handschoenen tevoorschijn gehaald. We stormen met windkracht 6 op Horta af. Vulkaan Pico zit voor een groot deel in de wolken.

Hitchhike Heidi

Om 14.00 uur laveren we de haven in en om 14.15 uur liggen we voor anker. Vlak naast de Hitchhike Heidi: twee motorloze zeilboten bij elkaar...Champagne!

al zeilend voor anker

proost!

Afgelegde afstand na 23.20 uur: 105.6 nm

Totale afgelegde afstand: 2525 nm

Tijdstip van aankomst (UTC=Azoren tijd): 15.15 uur

ENGLISH:

Blog by Joke

Sunday, May 27, Day 19

Almost there... and then no wind during the night. And just then, our two outboards go on strike. So, no arrival in the early morning. We (all 3 men on board) try all sorts of things to no avail. Then the wind picks up again and we make good speed in the right direction.

As “Hitchhike Heidi” will need assistance upon arrival, we are in contact with them, by VHF. At 8 a.m. Volker tells me that the boat was hit during the night, by a whale! There was a bump, the bow went down, he fell from his bunk. The boat was at a complete standstill. Unfortunately they lost  their AquaGen, so they are without power and he asked me to relay his information on the Net. When I told (my) Henk about the whale, he said he had at one time during the night felt a strong bump, different from when a wave hit us. Well, actually, so had I, and I thought this must have been a whale but forgot about it because nothing happened.  The Azores are known for their whales.

Our ETA is around 2 p.m. as I write this, and just now (11.45 local time so 12.45 Azores) Henk says he sees land, Faial, now that the sun is out again and the clouds and rain have gone. It was cold this morning, 15 degrees Celsius only, so more clothes like fleece trousers and windbreakers...

For breakfast, since the generator was on anyway to have power for the engines, I made muffins and eggs, a warm breakfast to cheer us up. It worked.

We sailed in past the pier, immediately it was as if we were on a pond, so calm. Hitchhike Heidi anchored just ahead of us, some 3 minutes difference. We dropped anchor in 10 m depth, we feel great at achieving this together, the 5 of us!

Champagne...!!

Then off to customs and immigration, a long wait but friendly and professional. 

havenmeester/immigration

Here we met some of the sailors we had spoken to by radio or VHF. First impression of Horta is very nice, many sailors, everybody happy to be here. Customs asked us to anchor at a different spot, we are now too much in the way. Besides, it is going to blow again from Wednesday on. So, we asked Martin, the skipper of “Styrr” to assist with his dinghy, as his seemed to be the largest of the fleet. We heaved anchor, they pulled and Volker pushed on the other side. 

pushing and pulling (green STYRR left behind the Zeevonk)

We dropped anchor and went ashore to celebrate: Cafe Sport is top of the list. Then showers and dinner. Everywhere it was crowded, so we went to a Possada, ordered a table and were asked to wait 20 minutes at the bar. Nobody to get us a drink, we waited over an hour for our table.... and then another hour for our food. Yes, it was very tasty but we were so hungry and tired. Back on the boat we had internet and over 150 mails... welcome back to civilization!

Time of arrival at Horta (local time): 15.15 h

Distance last 23.20 hours: 105.6 nm

Total distance: 2525 nm

Average speed 5,5 knots