36. Dag 17

*English below*

Morgenochtend krijg je W wind en voordat je het weet zit je in cafe Sport

aan de borrel.

Je zult nog wel een rifje moeten zetten. Ik schat vlagen van 30 Kn 26-5 vanaf 00:00 UTC. Doe maar rustig aan anders kom je s nachts aan de 26e en dan mis je het mooie uitzicht op de Pico

succes

Onze schipperse  trekt haar hele trucendoos open om toch maar die ene vis te vangen. Het zal niet aan haar liggen als de oceaan langzaam wordt leeg gevist. Vandaag heeft ze weer een nieuwe opstelling  voor de vislijnen bedacht. Een korte lijn in het midden met daaraan een over het water springend blikje. Links en rechts daarvan een lange lijn met aas. De diepere gedachte erachter is dat het blinkende blikje de vis nieuwsgierig maakt. Vervolgens ziet hij geen aantrekkelijk hapje. Hij kijkt verdwaasd om zich heen en komt gelijk daarna, of links of rechts, een lijn met aas tegen en ... hap! Het is leuk bedacht, maar het werkt niet.

vislijn uitzetten

De yoghurt doet ook al niet wat de chefkok wil. Het dagelijkse yoghurt maken lukt niet meer zo goed als tevoren; het blijft dun en slap als karnemelk. Kreeg eerder de lagere luchttemperatuur de schuld, nu komt het waarschijnlijk door de vele bewegingen van de boot. De yoghurt zou stil moeten blijven staan. 'Cardanisch ophangen' is onze raad. Het broodbakken geeft ook zo zijn problemen.  Het gist dat we in St. Maarten hebben gekocht, begrijpt nog niet zo goed dat het dient om het brood te laten rijzen. We kijken het deeg zowat het bakblik uit, maar er gebeurt niet veel. Het is duidelijk geen 'Bakker Bart' kwaliteit. Het voordeel is wel dat we erg lang met een brood doen. Een boterhammetje hier staat gelijk aan vier boterhammetjes thuis.

Ruud is begonnen aan een pil van een boek genaamd 'The memoirs of Christopher Columbus'. Heel toepasselijk leesvoer met alleen maar water om je heen. Ik denk niet dat hij het voor Horta nog uit krijgt. Zelf ben ik bezig in 'Tropenkolder' van Marcel de Jong over het leven op Bonaire. Inderdaad, als vakantiebestemming heel leuk, maar om te wonen...

Er passeert ons een vrachtschip op niet al te grote afstand, dat niet op de AIS verschijnt. Dat verbaast ons. Gelukkig gebeurt het bij daglicht zodat we hem toch wel zien, maar het zet je wel aan het denken. Het is een bevestiging dat ook dit systeem niet feilloos werkt. We zien wel twee andere grote zeeschepen op het beeld voorbijschuiven, een daarvan zien we ook met het blote oog. Een groot vierkant containerschip met de elegante naam 'Lyric Poet'. De ander heet 'African Dahlia'. Prachtige namen voor hoekige kolossen. Daar is duidelijk iemand met fantasie aan te pas gekomen.

voorraad klokken

We zetten de klok weer een uur vooruit. Helaas krijgt de schipper die instructie even niet mee, want hij ligt te slapen. Verwarring alom. Wat is nou onze (scheeps-)tijd? Voor de schipper is de juiste tijd belangrijk voor zijn navigatieprogramma. De andere bemanningsleden hebben een andere prioriteit: eten en wachtlopen (en in die volgorde). In het donker is de gewone klok niet te zien en gebruiken we de tijd die op de magnetron (verlicht) staat aangegeven. Joke en ik liggen dubbel van het lachen als we bedenken dat voortaan in de navigatie lesboeken GMT niet meer voor 'Greenwich Mean Time' staat maar voor 'Gewone Magnetron Tijd'. De mannen kunnen onze humor niet zo begrijpen...

Onze vlucht van vrijdag halen we niet meer. Daar hadden we al enigszins rekening mee gehouden door de zaterdag, zondag en maandag als uitloop te reserveren. Helaas, en wie had dat van tevoren kunnen bedenken, besluiten de Portugese luchtverkeersleiders juist dit weekend te gaan staken. Omdat wij geen internet en geen telefoonverbinding, maar alleen radio aan boord hebben, wordt het thuisfront aan het werk gezet. Het blijkt dat de beschikbaarheid van vliegtuigstoelen richting Amsterdam net zo snel afneemt als de prijzen stijgen. De telefoon van de vertegenwoordiger van de vliegmaatschappij in Nederland is overbelast  en daarom wordt hij maar helemaal niet meer opgenomen. Gelukkig is onze zoon niet voor een gat te vangen en belt hij zelf naar Portugal. Na een tijdlang gezellig Engels babbelen met een Portugees, krijgt hij de man zover om onze vlucht gratis over te boeken naar de twee allerlaatste beschikbare stoelen op de maandag. Vakwerk, Michiel!

De motoren blijven de hele nacht aan. Pas vanmorgen vroeg komt er een beetje wind en kunnen ze een voor een uit. De wind is gedraaid en komt nu van achter. Zachtjes schommelend worden we nu met een flinke vaart richting Horta geblazen. Deze koers bevalt de dames wel. Nu kunnen we rustig,  op een been staand, een broek aantrekken zonder dat we steeds naast de pijp stappen. We noemen het al het 'Gematigd Meiden Tempo'.

Dagafstand in 24 uur:  131,7 mijl

Positie: 37.33 N and 33.28 W

ENGLISH:

Friday, May 25, Day 17

That was a perfect day, yesterday. And so far, today is just as fine. Again, towards sunset, a short show of 2 dolphins, doing summersaults. And once again, I lost a lure. I am now down to the empty toothpaste tubes, I complete with fringe and large blue eyes. We anticipate a catch and then we'll take a photograph with the Elmex or Sensodyne bangling from his mouth with very white teeth.... send it in and get a LOT of money (to buy new lures...). Oh well, we have time on our hands for day dreaming.

During my watch I marvelled at the sky, it was clear and SO full of stars! The Milky Way was visible too, and the 2 bows of Zeevonk helped create of stream of bioluminescence. Then came sunrise around 6 a.m., the end of my watch. I feel  privileged to experience all this.

We changed our watches for the 3rd time, but forgot to tell Henk, our skipper. Anita and I had a good laugh when we dubbed the clock on the microwave our GMT... General Microwave Time, as those little ciphers light up in the dark: very important during our watches and very important during the day, as food and drinks in time are always a welcome break.

We started one engine yesterday night, and had it on plus the 2nd one, all night to assist the mainsail. Around 9 a.m. today there was enough wind and now we are doing a nice 7 knots. In the Atlantic Homerun Net we heard that Hitchhike Heidi has an engine problem and is getting low on power. So it must have been  them we passed during Ruud's watch, he noticed a green (starboard) light that was making little progress. Had we known, we could have made contact and perhaps even helped out. Now we and Luna will be standby to help them get into Horta, especially important if there is a lot of wind, which is predicted for later today already. But before the wind comes back, we enjoy sitting in the sun, especially on the trampolines, like all day yesterday.

Anita and Bob have already missed their flight from Horta via Portugal to Amsterdam, which is today! Coincidence, TAP are on strike, and changing their flight proved difficult, but their son Michiel managed, without extra costs even, to book the last 2 available seats on Monday, thanks to his experience as Help desk worker, and his call directly to TAP in Portugal!

Our position at 12 UTC: 37.33 N and 33.28 W

The distance of the last 24 hours: 131.7 nautical miles