dinsdag 22 mei 2012

33. Dag 14

*English below*

Jullie moeten voorlopig koers Flores aanhouden.
Nog 1 dag wind en dan wordt je opgeslokt door een grote windstilte.
Op 25 mei begint het weer te waaien uit het westen.
Je zat in een uitloper van een front van een lage druk gebied dat

noordelijk passeerde. De wind blijft de komende 4 dagen NNW van 20 Kn

afnemend naar 10 daarna draaiend naar W.  Nog 5 dgn. to go.



De storm houdt de hele dag aan. Er komen bergen water op ons af die hoog boven de boot uittronen. De genua en de fok zijn ingerold en het grootzeil is al gereefd, maar toch staat er nog teveel zeil. De barometer keldert naar beneden en dat belooft ook niet veel goeds. Bovendien wordt de situatie met de zeillat er ook niet beter op. We besluiten daarom het grootzeil te laten zakken. Voorwaar geen makkelijke opgave in deze omstandigheden. Bob en ik doen de zeilpakken en de zeillaarzen aan (hebben we ze gelukkig toch niet voor niets meegenomen) en reddingsvest met lifelines om. Zo kruipen we naar het voordek en trekken ons via de mast op het dak. Het is een mooi schouwspel vanaf deze hoogte. Zulke enorme zeeen heb ik van mijn leven nog nooit gezien. De boot suist in een golfdal naar beneden en wordt daarna door de volgende berg weer hoog opgetild. Het is je reinste kermisattractie. Het is goed opletten geblazen waar je je voeten neerzet, want de boot is nat (en glad) en het dek is nooit waar je het verwacht. Henk zet de motoren aan en draait de kop zoveel mogelijk in de wind. Ruud en Joke zorgen samen voor de wirwar aan lijnen in de kuip en wij trekken als bezetenen, ons ondertussen klem zettend en schrap houdend, het zeil naar beneden. We zetten het zeil met zeilbanden vast en kruipen weer terug naar de veilige beschutting van de kuip. Missie volbracht.

De volgende uren laten we ons alleen op de fok voor de wind weglopen. Dat wordt vandaag geen dagrecord want het gaat niet hard en al zeker niet in de goede richting. Daarentegen hebben we er niets aan als het materiaal stuk waait en wij allemaal zeeziek op apegapen liggen. Een zeezieke hebben we trouwens al. De kapitein nam een glaasje appelsap en dat viel (heel erg) verkeerd op zijn toch al niet zo jofele maag. One down, four to go...

Tegen het einde van de dag lijken de golven iets minder hoog. Omdat we toch wel richting de Azoren willen en er op deze manier niet komen, trekt Bob nog maar weer een keer zijn hele uitrusting aan. Gewapend met zeilnaald en -draad klimt hij op het dak om te proberen het probleem van de ontsnappende zeillat te tackelen. Bob blijkt geen natuurtalent wat betreft 'nuttige handwerken' (echt, dat was vroeger een officieel vak op de pabo) , maar hij krijgt het uiteindelijk, puur op wilskracht, toch voor elkaar. De zon is al onder en net voordat het helemaal donker is, kunnen we het zeil weer hijsen. We gaan de nacht in met een rif en de fok. We stuiteren nog wel alle kanten op maar we zeilen nu in elk geval weer met enige snelheid in de richting die we willen.

donker buiten 's nachts? welnee!
Al  met al een hele vervelende en vermoeiende zeildag. Niet in de laatste plaats omdat het nu en dan regent en we met de deur dicht verveeld binnen zitten/hangen/liggen, de storm uitzitten en  wachten op betere tijden. Een dag om gauw te vergeten maar ook een dag waar we het later (als we weer veilig met beide benen op de grond staan)nog vaak aan terug zullen denken.
Voor al die mensen die nu nog richting de Carieb willen vertrekken: de heenreis is een makkie ('Dat kan ook in een badkuip', volgens Henk). De terugreis is andere koek: veel wind, hoge golven, aan de wind zeilen, slecht weer en dus zeer vermoeiend. Als hij dat nou even van tevoren had gezegd...

Vanmorgen schijnt in elk geval het zonnetje. Dat maakt al een heleboel goed. We kunnen weer even buiten zitten. De golven zijn nog onveranderd hoog en komen uit een ongemakkelijke richting, maar de ergste wind hebben we nu wel gehad. We zetten vandaag de klok weer een uur vooruit!

Gevaren dagafstand: 127.1 mijl
Positie: 35.55 N en 41.12 W

ENGLISH:

Tuesday, May 22, Day 14
The 13th yesterday...  not a nice day as far as the sailing is concerned, but certainly a day to tell tales about, once we are back on land.

Wind? No, storm. Up to 40 knots, Beaufort 8. According to our weather router Nico, we were in the tail of a depression just North of us. We have a reef in the mainsail and took away the genoa and the jib. We still make too much speed to feel comfortable in the enormous waves coming from behind. We guess about 3.5 meter.

Bob and Anita are brave enough to don boots and foulweather gear, safety vests and lifelines, to climb onto the roof and pull the mainsail down. I start the engines, Henk steers Zeevonk into the wind, and Ruud and I keep the lines clear. Poor Henk, the crew wanted all hands on deck, and he feels miserable, the apple juice did not become him. Then it is important now that the sail is down, to repair the fastening of the batten that has come loose again. I give Bob instructions about the hand sewing gear but he seems confused... it takes a long time but he manages. Then we can have dinner, a simple affair today because of the very rough conditions: sauerkraut (the French type, in Riesling and with sausages) and mashed potato and apple sauce. Fresh fruit cocktail for dessert. Plus a gorgeous sunset.

Today the waves are much lower, 2.5 meter. We have picked up the direct course to the Azores again, the sun is shining and we all feel much better. Today we put the clock forward again one hour. Perhaps it's not good to think ahead too far, but we estimate to make (is)landfall on Saturday.

Our position at 12 UTC: 35.55 N and 41.12 W
The distance the last 24 hours: 127.1 NM

1 opmerking:

  1. Hallo zee(v)bonkjes,ik heb alle dagen jullie verslagen gevolgd.
    Best spannend allemaal!
    Het lukte leo niet jullie vanuit turkije een bericht te sturen.
    Maar we leven erg met jullie mee.
    En we wensen jullie nog veel goede zee mijltjes toe!
    Groeten leo en siets

    BeantwoordenVerwijderen